تئو آلبرشت (Theo Albrecht) در آخرین روزهای جولای 2010 میلادی در سن 88 سالگی درگذشت. اتحادیه ی اصناف آلمان (HDE) او را « شخصیتی بزرگ در کارآفرینی » خوانده که «توانست در زمان حیات خود، یک شاخه ی اقتصادی جدید را شکل دهد و با کمک برادر خود، کارل (Karl) خرده فروشی پایدار را پایه گذاری کردند». برادران آلبرشت که بودند و چه کار مهمی انجام دادند؟
تئو و کارل آلبرشت در سال 1946 مغازه ی خواروبار فروشی پدر را به ارث بردند و تنها چند سال بعد، آن را به یک امپراطوری خرده فروشی تبدیل کردند. آنها نام آلدی (Aldi، کوتاه شده ی عبارت Albrecht Discount) را برای سوپرمارکت های زنجیره ای خود انتخاب کردند. فعالیت این فروشگاه ها چنان در سطح کشور گسترش یافت که به منظور مدیریت بهتر، در اوایل دهه 60 میلادی، تئو مدیریت فروشگاه های شمال آلمان را بر عده گرفت (Aldi Nord) و کارل، مدیریت فروشگاه های جنوب را (Aldo Süd). بعدها، بازار خارج از کشور را نیز میان خود تقسیم کردند. تأسیس فروشگاه های جدید در کشورهای هلند، فرانسه، اسپانیا، پرتغال و ایالات متحده ی آمریکا نصیب آلدی شمال و فعالیت در کشورهای اتریش، سویس و... نصیب آلدی جنوب شد.
فروشگاه های آلدی کالاهای خود را با پایین ترین قیمت ممکن به مصرف کننده ها عرضه کرده و به سرعت سهم بزرگی از بازار را نصیب خود کردند. برای پایین آوردن قیمت ها، اقدامات مختلفی در پیش گرفته شد. یکی از این اقدامات، کم کردن تنوع محصولات بود. اقدام دیگر، صرف نظر کامل از عرضه برندهای معروف بود. اما شاید بتوان شالوده ی روش کسب و کار آلدی را در عرضه ی عمده ی کالا، با کیفیت خوب و قیمت پایین، و بدون بسته بندی گران و همچنین دکوراسیون بسیار ساده ی فروشگاه دانست (به عکس زیر دقت کنید). هم اکنون آلدی با فروش سالیانه بیش از 40 میلیارد یورو از فروشگاه های زنجیره ای بزرگ در اروپا و بزرگترین فروشگاه زنجیره ای در آلمان محسوب می شود. از حدود 8200 شعبه آلدی، 3300 شعبه در آلمان و بقیه در اروپا، ایالات متحده و استرالیا فعالیت می کنند.
تئو آلبرشت در لیست فوربز از ثروتمندترین افراد جهان، در رتبه ی 31 قرار دارد. ارزش اموال شخصی او در حدود 12 تا 13 میلیارد یورو برآورد می شود. در لیست ثروتمندان آلمانی نیز در رتبه ی دوم قرار دارد و فقط برادرش با فاصله ی کمی، از او ثروتمندتر است.
برادران آلبرشت، هر دو ساده زیست بودند و هر دو به شدت از رسانه ها دوری می کردند. یکی از دلایل دوری از رسانه ها، احتمالاً به گروگان گرفته شدن تئو در سال 1971 مربوط می شود. دو مرد مسلح که از طریق کتاب "ثروتمندان آلمان" با نام این خانواده آشنا شده بودند، تئو را به مدت 17 روز اسیر کردند و پس از دریافت پول از خانواده ی او، آزادش کردند. این دو نفر پس از مدتی توسط پلیس دستگیر شدند. معروف است که گروگانگیرها به خاطر لباس های ساده ی تئو، ابتدا باور نمی کردند که این شخص، همان کسی است که برای دزدیدنش نقشه کشیده اند و تنها پس از مطالعه ی مدارک شناسایی و تماس با خانواده ی او، متوجه واقعیت شدند. آخرین عکسی که از تئو در رسانه ها یافت می شود، مربوط به همین ماجرای آدم ربایی در حدود 40 سال پیش می باشد. دوری کردن از رسانه ها و مخفی نگاه داشتن زندگی خصوصی تا بدانجا پیش رفته که روز دقیق تولد تئو برای کسی مشخص نیست.
جدای از مسائل شخصی، آنچه می توان از زندگی و کسب و کار آنها آموخت، آنست که برادران آلبرشت انقلابی را در صنعت خرده فروشی به پا کردند و در عین حال، همیشه با زیردستان خود با تواضع و احترام زیاد برخورد می کردند. آنها سیاست های مالی سفت و سختی را در سازمان خود اعمال می کردند و صرفه جویی را سرلوحه ی دخل و خرج خود قرار داده بودند. آلدی شمال مدعی است که با وجود مقیاس بزرگ سازمان، تا به امروز، هیچ بدهی بلندمدتی ندارد. برادران آلبرشت از سال ها پیش برای آینده ی مدیریت فرشگاه های آلدی برنامه ریزی کرده بودند. برای این امر، مدیران حرفه ای در رأس شرکت به کار گرفته شده اند که مستقل از خانواده آلبرشت تصمیم گیری می کنند و این سازمان بزرگ را به پیش می برند.
این مطلب توسط آقای احمد میرخانی و با استفاده از منابع مذکور در انتهای مطلب تألیف شده است.
دانلود این مطلب از کتابخانه پایگاه اطلاع رسانی صنعت
منابع مورد استفاده در این مطلب:
سایت غیر فارسی:
