غذای ارگانیک (یا غذای زیستی) در سال های اخیر، جایگاه ویژه ای در ادبیات اقتصادی، بهداشتی و اجتماعی جوامع صنعتی یافته است.
به طور کلی به فرآورده‌های کشاورزی که در تولید و فرآوری آن از کودهای شیمیایی، سموم، هورمون‌ها و دگرگونی‌ها و دستکاری های ژنیتیکی استفاده نشود و همه مراحل تقویت زمین، کاشت و برداشت با استفاده از نهاده های طبیعی (همچون کود ارگانیک، کمپوست ها، حشرات سودمند و غیره) باشد، خوراک ارگانیک گفته می شود. تولید این فرآورده ها طبیعتاً هزینه های اضافی به کشاورزان تحمیل می کند که بسته به میزان کشش تقاضا، به گونه ای میان تولیدکننده و مصرف کننده تقسیم خواهد شد. بدین ترتیب تولیدکنندگان ناچارند با برنامه های بازاریابی، مصرف کنندگان را به پرداخت قیمت بالاتر و مصرف محصولات ارگانیک ترغیب کنند.
جایگاه غذای ارگانیک
جرج سایمون، رئیس اتحادیه ای متشکل از 1600 کشاورز که محصولات ارگانیک تولید می کنند، از این بابت نگران نیست که مصرف کنندگان به خاطر قیمت های پایین تر، مثلاً از شیر ارگانیک یا محصولات مشابه صرف نظر کنند. گرچه رشد فروش این محصولات در بحران اخیر مالی در آمریکا کاهش یافت، اما سایمون معتقد است که تقاضا برای تولیدات ارگانیک، بیش از آنکه وابسته به اوضاع اقتصادی باشد، به آموزش مصرف کنندگان در ارتباط با خورد و خوراک مربوط می شود. سایمون می گوید: زنان آگاه کسب و کار ما را به پیش می برند، خصوصاً زنانی که به تازگی مادر شده اند و می خواهند سالم ترین غذا را برای فرزندان خود تهیه کنند. حتی در شرایط بحران اقتصادی نیز تقاضا رشد کرده، چرا که توجه مردم به این مقوله بیشتر شده است.
اتحادیه ی آقای سایمون، دره ی ارگانیک، در سال 2009، 527 میلیون دلار فروش داشته است و پیش بینی می شود که فروش آنها امسال به 600 میلیون دلار برسد. این اتحادیه برای تداوم بخشیدن به رشد تقاضا تلاش می کند. سایمون مطمئن است که علم روز از مزایای غذای ارگانیک به عنوان یک واقعیت علمی حمایت خواهد کرد و افزایش شمار مصرف کنندگان آگاه، کشاورزان بیشتری را به سوی تولید اینگونه محصولات تشویق خواهد کرد.
بازارسازی از طریق آموزش
آموزش، بخشی از بازاریابی است، و حتی شاید فراتر از بازاریابی. بازاریابی سعی می کند آگاهی از محصول را زیاد کند، یا جایگاهی برای یک برند بسازد. اما آموزش، هم علم افراد را زیاد می کند (که برایشان مفید است) و هم آنها را به مشتریان بالقوه تبدیل می کند. نظیر این روش، یعنی آموزشی که در خدمت بازاریابی باشد، در صنایع دیگر نیز مشاهده می شود. مثلاً در فروشگاه های اَپِل، کارگاه های آموزشی رایگان برای آموزش نرم افزارهای این شرکت برگزار می شود. همچنین کتاب فروشی ها، کلوپ های خواندن کتاب راه می اندازند، دوچرخه فروشی ها تعمیرات دوچرخه را آموزش می دهند و غیره. همه ی این برنامه ها، دایره ی مشتریان را بزرگتر می کنند و همزمان، برای این مشتریان مفید هستند.
بخشی از استراتژی آقای سایمون، بدست آوردن مشتریان جدید از طریق افزایش آگاهی ها از غذای ارگانیک است. یک اتوبوس تبلیغاتی به این منظور آماده شده است تا به نقاط مختلف سفر کند و مردم را با این موضوع آشنا کند. سایمون معتقد است: جامعه ی ما از محیط کشاورزی دور و نامطلع است. مردم تحصیلکرده و مرفه بسیاری هستند که هنوز به غذاهای ارگانیک رو نیاورده اند ...
این مطلب توسط آقای احمد میرخانی تألیف شده است.
دانلود این مطلب از کتابخانه پایگاه اطلاع رسانی صنعت
منابع مورد استفاده در این مطلب:
سایت انگلیسی:
